Kerstverhaal...

Het kerstverhaal van ongeveer 2000 jaar geleden kennen we. Maar deze wonderschone dingen kunnen plaatshebben in iedere kleine wereld, in de microkosmos van ieder mensenkind. Ook nu nog, elke dag. Daar waar door de straling der liefde Gods, een hart gereinigd kan worden, een hoofd de ware wijsheid wil ontvangen, en een paar handen de daden der liefde willen doen, daar begint in het midden van de microkosmos de Goddelijke vonk te gloeien en te stralen. Daar breekt de rozenknop open in al haar tedere schoonheid. Daar wordt de nieuwe mens geboren.

En door het ganse al klinken de vreugdezangen, en staan de broeders en zusters van Godsrijk klaar om het nieuwgeboren kind te helpen en te leiden. Nog is het mensenhart waarin dit grote gebeuren plaats moet vinden, stoffig en vuil, als een stal. Nog staat daar de menselijke wil als een koppige ezel, vastgebonden naast de domme, blindelings handelende mens-os. Maar het stille reine licht, dat vanuit de opengebroken Rozenknop straalt, wordt daardoor niet meer verduisterd. Het staat als een vijfpuntige ster in het dialectische veld te glanzen. En het mensenkind, in wiens hart dit wonder geschied is, ziet door dat stille licht, alles in zichzelf wat niet in overeenstemming is met die reine Roos. Het spoort hem aan om alle vuil op te ruimen, om zich voortdurend te richten naar de zachte innerlijke stem, die zonder woorden tot hem spreken gaat.

Inspiratiebron: jeugdbijbel door Nita Abbestee